Aangekondigd door Warhammer, een "bordspel" adaptatie van het Warhammer 40,000: Darktide videospel. Normaal ben ik daar uiterst enthousiast over, maar dit ziet er uit als een goedkoop afkooksel van Warhammer Quest: Blackstone Fortress. Al zou een light versie daarvan me zeker nog kunnen bekoren.
Maanden van tevoren een avond geprikt om nog eens een ouderwetse game night te houden. Hans wilde een spel dat al jaren stof lag te vergaren. De keuze was dus niet gemakkelijk wegens véél liggen dat al jaren niet meer gespeeld was, maar uiteindelijk gekozen voor: B-Sieged: Sons of the Abyss van CMON.
Een castle defense game waarbij je een vesting (hier de stad Modhelm) dient te verdedigen tegen een oprukkende vijand. Hier dus een horde gedrochten uit de Abyss zelf... monsters gemaakt van steen en vuur.
De regels bleken al een uitdaging op zich want wegens al jaren niet meer gespeeld had ik meestal geen idee waar het over ging. Al doende leert men, en dus ook deze keer hadden we pas een idee hoe alles werkte na een eerste poging. Constant door dat regelboek bladeren voor iedere zet was ook geen pretje. Referentiekaarten of -tabellen waren hier ook best handig geweest.
De eerste poging gestaakt na 2-3 rondes omdat we tevéél fouten hadden gemaakt tegen de regels.
De tweede poging begon ook moeilijk wegens zware units die spawnden en meteen de stad bestookten. Door een dom kaartje was de Tovenaarstoren al meteen beschadigd, één steen van een Mölen en hij lag finaal in puin. Vond de Sorcerer niet fijn.
De Messenger geraakte tot Zone 3 maar werd afgeschoten door onze eigen katapult door te hoog te rollen. Serieuze tegenslag en een tweede Messenger die vertrok, maar het werd al gauw te laat waardoor we dienden op te geven en de uitkomst onbeslist te laten (we gokten dat we uiteindelijk toch weinig kans hadden).
Nog een sfeerfoto van op de hobbyzolder om af te sluiten:
Onafgewerkte zaken fascineren, dus ik ben nu wél benieuwd of we iets fout deden of het gewoon een aartsmoeilijk spel is.
EDIT: de FAQ verhelderde het één en ander. Zo zouden alle helden met 3 Divine Grace starten, wat niét in het regelboek staat. Fameuze uitschuiver van de makers en een enorm verschil.
Verder ook maximum 1 held per locatie (dus beter plannen) en de "Smuggler" neemt haar kaartjes van de grote stapel en niet de beschikbare kaartjes per seizoen.
EDIT 2: Solo rematch met 4 helden, resultaat: succes!
Die extra 3 Divine Grace maken wel degelijk een enorm verschil. Ook dé Avatar op het bord gekregen (3 x zelfde resultaat op spawn rol) én afgeschoten.
1 dode held, 1 gebouw in puin en 2 beschadigd.
Kan in de kast voor alweer 10 jaar?
B.B.C. De Camphioenen, of toch een deel ervan, zijn klaar. Oldskool Human team uit een oude Blood Bowl starter set. De laatste keer dat ze uit hun doos mochten moet al een slordige 8 jaar geleden zijn. Een mens kan er aan blijven werken, maar er zit een wash op, er staan nummers op en er staat gras op de basis.
Geleverd: méér comics, méér extra's. De eerste waren destijds best te pruimen dus niet getwijfeld over de CMON Comics: Volume 2. Ook een eerste deel voor Black Plague deze keer.
Deze keer wél enkel de "basis" titels besteld, voor die van Fantasy Flight en andere heb ik wijselijk bedankt. Het moet ook nog betaalbaar blijven!
De berg extra's:
Dat we die dan ook eens moeten spelen. Net als de extra's van de vorige. En... en...
Dinsdagavondprogramma in CINE2, en redelijk nipt gehaald wegens druk op de Brusselse Ring. De hongerigen konden pas iets eten na de eerste film, al was het aanbod qua food trucks alweer om te huilen. Het systeem met bonnekes trekt ook op niks. En ze tappen nu Cornet ipv Trollekes.
Op het programma: een Koreaanse film over slaapstoornissen en een Turkse "zombiefilm". De verwachtingen lagen vrij hoog en werden deels ingelost.
Sleep (2023 Zuid-Korea)
Een acteur doet rare dingen tijdens zijn slaap en het is nooit echt duidelijk of het een medische aandoening is of hij bezeten is door een geest. Of zijn echtgenote compleet zot aan het worden is. Verrassend amusant en bijwijlen zelfs grappig.
Cenaze (The Funeral, 2023 Turkije)
Een tamme begrafenismedewerker en lookalike van Diego "Andor" Luna moet op een "lijk" passen, en dat loopt natuurlijk helemaal verkeerd als blijkt dat dat lijk niet echt helemaal "dood" is. Begint traag en een beetje depri maar het tempo blijft helaas aanslepen en de enkele "actiescènes" lossen dat niet op. Had gemakkelijk een kwartiertje korter gekund door enkele van de veelvuldige rookscènes te knippen. Ik snapte halverwege ook niet echt meer wat er aan het gebeuren was.
Met intro door de regisseur zelf, dat was leuk!
Het enthousiaste publiek gaf zeker een meerwaarde die je elders niet krijgt.
Afsluiten met een foto vh Atomium bij nacht:
Vrijdagavond wat Warhammer: Underworlds gaan ophalen bij Geert, en daar ineens een spel Zombicide: Invader aan gehangen. Het was bijna drie jaar geleden dat ik de mens nog eens had gezien, meer bepaald van ons laatste spel... Zombicide: Invader in 2021 toen hij bij ons iets kwam oppikken!
We hadden toch wat opfrissing van de regels nodig met zoveel tijd tussen want het speelt toch licht anders dan de "gewone" Zombicide met veel extraatjes bovenop de basisregels: bots & guns, "focus fire", mold en spawns daarop, wie waar mag zoeken, etc. Maar het blijft een geweldig spel en, naar mijn bescheiden mening, één van de beste games in de Zombicide franchise.
Objectief: met een vlammenwerper (vlammenwerper én canisters nog te zoeken) één van twee mogelijke spawn zones aan de andere kant van het bord én in een ander deel van de basis opfikken.
We starten al sterk met enkele Hunters achter ons, iedereen focust zich op zoeken (want we moeten vanalles vinden) maar daardoor komen er ook extra aliens (het zijn géén zombies) op het bord. Kostbare acties worden verspeeld met lucht tanken en de leegte tussen de aparte delen van de basis oversteken, waardoor de gangen aan de andere kant langzaam vol aliens lopen, waaronder een lieve Spoiler Abomination en bijhorende "mold". Mitsuki staat in contact met de "bot" aldaar en kan wat aliens afknallen voor deze vernietigd wordt, waarop ze overschakelt op de sniper rifle.
Uiteindelijk slagen we erin een perimeter op te zetten en kunnen we de oprukkende aliens uitschakelen. Canisters worden gevonden en even later ook een vlammenwerper. Twee zelfs. We zetten door en blazen de ene spawn zone op... maar natuurlijk blijkt het de andere te zijn die we moeten hebben (blind gokken met 50/50 kans). Maar het kost ons welgeteld één beurt om de aliens uit de weg te knallen en Vivian naar de andere spawn zone te sturen om deze met de nodige Hellfire op te kuisen.
Mission accomplished!
Los vergeten foto's te nemen (te spannend) dus dan maar de survivors wegens vanilla gespeeld:
Funzes! Wanneer spelen we nog eens?
Nog wat plexi ineen gevezen, oa voor deze:
Aangekondigd door Warhammer, een "bordspel" adaptatie van het Warhammer 40,000: Darktide videospel. Normaal ben ik daar uiterst e...
